Welk perspectief biedt dit voor de oud-katholieke kerk van St. Agnes in Egmond aan Zee?

Onlangs verscheen het boek ‘Ongelofelijk’. Het gaat over de verrassende comeback van religie en is geschreven door Yvonne Zonderop, voormalig adjunct hoofdredacteur van de Volkskrant. Het boek beschrijft een nieuwe groeiende groep belijdende christenen in Nederland. Alleen komt deze groep niet uit Nederland, maar uit landen als Syrië, Brazilië of Roemenië. Er is in totaal sprake van zo’n 800.000 – 1.2 miljoen mensen. Alleen al in de Bijlmer, waar dit jaar The Passion georganiseerd werd, zijn er zo’n 150 kerkgenootschappen. Veel van die gemeenschappen komen overigens niet bijeen in een kerkgebouw. Dat doen zij bijvoorbeeld in een buurthuis, voormalig kantoor en ja zelfs in een voormalige parkeergarage. Zonderop pleit er voor dat we in Nederland weer open leren staan voor religie en het opnieuw een plek geven in de samenleving. Met het afzweren van de verzuiling hebben we in haar ogen ook wel heel drastisch afscheid genomen van religie als zodanig. Tijd voor een herwaardering dus.

Dat zou ook perspectief bieden voor de (kerk)gebouwen die de meer klassieke religies nu leeg achter moeten laten. Maar het vraagt wel dat we bereid zijn om onszelf te zien binnen de lange lijn van 2.000 jaar sacrale beleving. Een beleving die in de loop der tijd vele vormen heeft gekend: van de Romeinse tempels via de kerstening, de reformatie, de contrareformatie tot aan de evangelische kerken en refo-domes anno nu. De Domkerk te Utrecht of de Grote Kerk van Elst laten zien hoe in het huidige gebouw de verschillende geloofsperioden tot aan het begin van onze jaartelling terug te lezen zijn. En tegelijkertijd bieden deze kerkgebouwen nog steeds ruimte aan een vitale geloofsgemeenschap van vandaag. Food for thought.