Piet Dekker (1929 – 2015) was op en top een sportman. (Foto: aangeleverd)

EGMOND AAN ZEE – Afgelopen week was het afscheid van Piet Dekker uit de Wilhelminastraat. Hij was op en top een sportman en begon al heel jong met voetballen en gymnastiek. Als zoon van de voorzitter van Gymnastiekvereniging Achilles, bleek hij niet alleen talent te hebben voor de turnsport, maar ook voor organiseren. Ruim dertig jaar was Piet een gangmaker van de club bij wedstrijden, demonstraties, strandfeesten en uitvoeringen.

Intussen werkte hij vanaf 1948 als timmerman bij de Gebroeders Apeldoorn, die hij bijna als zijn eigen broers beschouwde. Hij kon het ook best rooien met de neven Apeldoorn en leerde hen de praktijk van het vak. Ze wisten op de klus wel dat Piet (bijnaam Pietel) turnde, maar ze keken er toch van op als hij een handstand deed boven op een schoorsteen. Piet heeft de jeugd van Achilles begeleid en werd zes maal clubkampioen. In 1953 trouwde hij met Tiny Sevenhuysen uit Bergen, die hij ook bij de gym had leren kennen. In 1955 werd het keurkorps van G.V. de Halter uit Alkmaar Nederlands kampioen met hem in het team. Piet en Tiny turnden nog vele jaren bij Achilles en later jureerden ze bij wedstrijden in het land.

Sporthal
In 1970 kon Piet vanwege zijn gezondheid niet meer timmeren. “Piet werd beheerder van de sporthal en deed dat alsof die zijn eigendom was”, zo vertelde Jan Mesu tijdens de avondwake in een volle Oud-Katholieke kerk. Piet regelde het zo dat de sporthal altijd bezet was en pico bello in orde. Ook Jan Brugman uit Winkel haalde herinneringen op en vertelde hoe trots Piet was op zijn sportieve echtgenote. In de geest van Piet speelde hij op zijn accordeon: ‘Je moet zeilen op de wind van vandaag’.

Achilles 90 jaar
Piet was een sterke persoonlijkheid: gedreven, maar ook zorgzaam en met een grote vriendenkring. Hij zat vol verhalen. Bijna 80 jaar was hij lid (en erelid) van Achilles en voor het 90-jarig jubileum hebben ze nog van alles bij hem opgehaald, maar hij wist dat hij het niet meer mee zou maken. Ook met de thuiszorg had hij uitstekend contact. Het was typisch Piet dat hij zijn uitvaart zelf al tot in de puntjes had geregeld. Aan de pastoor leerde hij hoe die voortaan de gedachteniskruisjes zelf kon maken met wat gereedschap van Piet. Tot het einde toe droeg hij zijn steentje bij en tevreden kon hij terugzien op een mooi leven van bijna 86 jaar.

Carla Kager