Rooms-Katholieke Pastor Nico Knol blikt tevreden terug op periode Egmond

1996 – 2011

Het nieuws over het vertrek van pastor Nico Knol is niet bij iedereen in de koude kleren gaan zitten. Nico Knol wordt per 1 november 2011 benoemd tot pastoor van de parochie van Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans in de Goorn en regioleider van de regio ‘de Kaag’ gelegen tussen Heerhugowaard en Hoorn. ”Het is een stap hogerop, maar toch is het jammer om de Egmonden te verlaten. Ik ben hier een grote jongen geworden”, blikt de pastor terug.

In 1996 kwam Nico Knol, toen nog een 27-jarig broekie, naar Egmond. Onder zijn leiding zijn de drie bestaande rk parochies nauw gaan samenwerken met een centraal parochiebestuur. Nico, een spontane man met een warme persoonlijkheid, draait nergens omheen. Na een rumoerige start wist ‘Egmond’ gelijk wie hij was. Tijdens zijn vijftien jaar ‘dienst’ genoot hij enorm van diverse hoogtepunten. Ook wist Nico de jeugd aan te spreken. ”Jongeren hebben zoveel aan hun hoofd. God, waarom zou je de kerk in moeten? Wat heb je eraan? Ik snap ze wel. Toch is en blijft de kerk een mystieke plek om tot rust te komen, meer nog dan in de natuur. Je wordt teruggeworpen op jezelf. Zeker in deze tijd met individuele prestatie als uitgangspunt is de kerk een belangrijke plek om alles even los te laten”, meent Nico, die met Jeugd- en jongerenwerk deze groep bij elkaar probeerde te brengen. ”Ik ben een echt verbindingsdiertje.”

Krankzinnig begin
Nico viel in zijn beginjaren gelijk met zijn neus in de boter: ”Ik had mijn spullen nog niet uitgepakt of ik werd gebeld door uitvaartverzorger Ide Tervoort. De jonge Jeroen Zonneveld was overleden. Heftig. Krankzinnig. Het was dus gelijk d’r op of d’r onder. Hoe ga je hier mee om? Het eerste wat ik bij de familie thuis zei was ‘wat een klote situatie’. Voor hen misschien vreemd om dat uit de mond van een pastor te horen, maar zo was het gewoon. Je probeert rust in de tent te brengen. De storm te bedaren”, legt Nico uit, die ondanks de vreselijke gebeurtenis goed startte in zijn nieuwe omgeving. Het ijs was gebroken. Nico kende Egmond en andersom. ”Het had ook anders kunnen lopen. Waarschijnlijk had dat dan gelijk mijn eerste én laatste kunstje geweest hier. Opmerkelijk genoeg overleed onlangs de moeder van Jeroen”, voegt de zichtbaar aangedane pastor toe.

En nu
De pastorale zorg wordt vanaf november overgedragen aan de pastores van de regio ‘Hale’ die bestaat uit de parochies van Heiloo, Akersloot, Limmen en de Egmonden. Nico vervolgt: ”Hoe het nu verder moet met Egmond? Gewoon doorgaan. Samen de kerk blijven dragen en gezicht blijven geven. Het is moeilijk om te vertrekken, maar het behoort tot mijn ambt. Ik blijf wel een huisje houden in Egmond om zo nu en dan terug te komen. Loskomen doe ik nooit meer. Dat ‘bandje’ met Egmond is er nu eenmaal.” In zijn nieuwe werkomgeving wordt de inmiddels wereldberoemde Paul Vlaar, die vorig jaar in opspraak raakte door penaltyschieten in de kerk, een nieuwe collega van Nico. Hij grinnikt even.

Voorlopig geniet de huidige pastor van Egmond nog even van al zijn hoogtepunten. ”Hoogtepunten. Tja. Het zijn er zoveel. De vieringen bij de Adelbertusakker, het vieren van zondag en de paasavonden. Om er een paar te noemen”, aldus Nico, die de heilige functie van de kerk nogmaals benadrukt. ”Het is alsof je een andere dimensie binnenstapt. Een plek om je masker af te zetten. Een plek waar ‘jij’ en ‘ik’ in ‘wij’ samensmelt. Bij bepaalde unieke evenementen, bijvoorbeeld het WK voetbal vorig jaar, zie je het ook gebeuren. Dan voelen we ons één. Nuchtere Hollander? Aan me hoela!”

Bron:
http://www.contactmetdeegmonden.nl/nieuws/2230778-nuchtere-hollander-aan-me-hoela