Oud-katholieke parochie van de heilige Agnes te Egmond
Voorjaars-gemeentevergadering op dinsdag 29 mei 2018
Jaarverslag van pastoor Rudolf Scheltinga
Beleid in het afgelopen jaar
Begin 2017 was de bisschop van Haarlem op visitatie. Er werd in 2017 gewerkt aan het uitwerken van deze visitatie. Het doorzetten waar we al mee begonnen waren: financiële bronnen aanboren, de inkomsten verhogen en uitgaven verlagen, de tering naar de nering zetten. Het parochie-zijn aanpassen aan de omstandigheden van mensen én middelen, de plekken en plaatsen, van krachten en machten (engelen en aartsengelen), van sterke en zwakke schouders, van bidders en doeners.
Financiën
Ik noem een beleidspunt dat wederom in het kerkbestuur het laatste jaar aan de orde is geweest, en dat betreft de financiën. De acties hebben al een toename van bijdragen opgeleverd, dus het is zinvol om met deze acties door te gaan. We zullen in de parochie Egmond ècht af moeten van het idee dat je met een paar tientjes per jaar de kerk en het kerkelijk leven + het kerkgebouw + pastorie zou kunnen behouden. Dat is gewoon niet zo. Iedere parochie moet nu bv. 70% opbrengen van de kosten voor/van hun eigen pastoor. En de landelijke kerk wordt ook strenger voor parochies die hun eigen pastorale zorg niet kunnen betalen. De gedachte ‘ach, die kerk is er tòch wel’ of ‘ach, die pastoor is er tòch wel’ is nu echt achterhaald. Dít schreef ik ook in 2011, en zeg ik nu weer: omdat het nóg steeds volop aandacht behoeft.
Iedere zondag en feestdagen kwamen we als parochiegemeenschap bij elkaar voor het vieren van de Eucharistie. Daarnaast in kleine kring iedere woensdag en twee keer in de maand op zaterdag.
Even een uitstapje: een aantal keren per week wordt in het ‘stookseizoen’ de kerk warm gestookt, nl. op voor de Eucharistieviering op zondag en op woensdag, soms ook voor de zaterdagmiddag om 17.00 uur en voor de zaterdagavond om 19.00 uur. Koorrepetities zijn er wekelijks op maandagavond, woensdagavond en donderdagavond. Behalve voor de Eucharistieviering op zondag gaat het om relatief kleine aantallen personen. De stookkosten per persoon zijn daarmee aanzienlijk. Willen we dit zo laten of bedenken we mogelijkheden om ook de stookkosten nog verder naar beneden te krijgen.
Lief en leed
Het pastoraal verslag bevat ook altijd het hoofdstuk ‘lief en leed’. Ik noem de dingen op, die gebeurd zijn in 2017 – met het risico van het onbedoeld vergeten van mensen – :
In de Heer ontslapen
15 personen
Gedoopt
4 kinderen
Gevormd
Gehuwd:
Één bruidspaar
Toegetreden
Eén toetreding
ZOMERAVONDCONCERTEN 2017
De ‘Zomeravond- concertenserie’ in onze Ste. Agneskerk mag zich elk jaar verheugen in grote tot zeer grote belangstelling. In het totaal waren negen concerten dit seizoen weer aan de orde. Met de gebruikelijke deurcollecte aan de uitgang. Een collecte die verdeeld wordt tussen organist en kerk. Het nieuwe systeem van de geldstromen vroeg extra aandacht dit jaar, vanwege aanscherping van regelgeving vanuit het bisschoppelijk bureau én van de Belastingdienst.
Ook diverse sponsoren droegen bij het aan mede mogelijk maken van deze concerten. Waarvoor op deze plaats dank, óók aan het organiserend comité.
Tenslotte
Ik wil hier ook aandacht vragen voor de dingen en de mensen die nu niet zijn genoemd. Want onze parochie leeft niet alleen van de hoogte- en dieptepunten, maar vooral van het ‘gewone leven’ van dag tot dag – en zeker van zondag tot zondag. Die ‘gewone’ dingen van het leven – ook van het parochieleven – zijn eigenlijk juist zo ‘buitengewoon’. Daarom een woord van dank aan allen die door hun aanwezigheid of hun vrijwilligerswerk onze parochie levend houden.
Kerk-zijn is geen statisch gebeuren. Kerk-zijn is in beweging zijn en in beweging blijven. Vast blijven zitten waar je altijd gezeten hebt, is – wat mij betreft – geen optie.
In beweging blijven kan ook vorm krijgen door verandering. Veranderingen die met vreugde worden begroet en veranderingen die de nodige vraagtekens oproepen of zelfs onbegrip. De parochie is vandaag de dag anders dan 25 jaar geleden en de parochie zal over 25 jaar weer anders zijn dan vandaag. Niet onherkenbaar anders, maar wel veranderd. Omdat God mensen in beweging zet en hen uitdaagt tot verandering: tot omvorming. Om steeds meer te worden waartoe wij bestemd zijn: Lichaam van Christus. Om te worden wat wij in de H. Eucharistie ontvangen: Lichaam en Bloed van Christus. Om een gemeenschap te zijn van christenen waarin een ieder zijn of haar eigen herkenbare en zichtbare plaats heeft. Om zo de gehele gemeenschap van Christus op te bouwen.
De Geest van God zet mensen in beweging, vuurt hen aan, spoort hen aan en zet hen aan tot daden. De Geest van God zet mensen ook aan tot spreken. De Geest van God zet de kerk aan tot spreken. Tot spreken in Gods naam: tot opbouw van de geloofsgemeenschap. Spreken als zeggen wat gezegd moet worden en tot klank en klinken brengen wat anders ongehoord en ongezegd blijft. Spreken in onze parochie gebeurt op velerlei manieren en gebieden. We spreken in de liturgievieringen in gebed tot God en begroeten elkaar als zusters en broeders in de ene Heer; we spreken tot elkaar van de vrede van Christus.
We spreken in wisselspraak met de priester in de Eucharistieviering. We spreken tot God in hoop en vertrouwen dat hij ons sprekend bidden hoort, ja zelfs ons gebed al gehoord heeft nog voordat wij gesproken hebben. We spreken met elkaar op diverse terreinen van onze parochie in werkgroepen, verenigingen en besturen. We spreken met elkaar in de halfjaarlijkse gemeentevergadering. En in al dat spreken praten we ook wel eens langs elkaar heen, voor onze beurt, of te snel of niet voldoende doordacht of op een verkeerd moment. We mogen erop vertrouwen dat Gods Geest ook dan aanwezig is en herstelt wat is verwond en heelt wat gebroken is en één maakt wat verdeeld geraakt is.
Egmond aan Zee, 29 mei 2018
Pastoor R.B.J.J.M. Scheltinga