Verdriet over aanslag Nice

 

Met zorg en verdriet is vanuit verschillende kerken gereageerd op de aanslag die donderdagavond in Nice heeft plaatsgevonden en die het leven heeft gekost aan meer dan tachtig mensen. De keus om juist op de avond van de nationale feestdag een aanslag te plegen zet de daad in een context die toch al macaber genoemd moet worden. De nationale feestdag staat voor de waarden van de Franse Republiek: vrijheid, gelijkheid, broederschap. Deze waarden delen wij als christenen in Nederland met de Fransen.

De Haagse Gemeenschap van Kerken heeft in een bericht op de website onmiddellijk gereageerd op de aanslag. ‘We leven mee met de Fransen en bidden voor de slachtoffers en wij blijven getuigen dat wij in een andere weg geloven, namelijk die van vrede en verzoening. We laten ons dat niet afnemen door mensen die de weg van haat en geweld kiezen’. De Haagse Gemeenschap wijdt daarom het gebed op vrijdag 15 juli aanstaande op het Oecumenisch Vredesplein aan de gebeurtenissen. Mensen die willen meebidden en / of die hun mening zichtbaar willen maken, zijn vanaf 13.15 uur welkom op het kerkplein vóór de St. Jacobuskerk, Parkstraat 65A, Den Haag.

De autoriteiten komen mondjesmaat met verdere berichten over de aanslag. Er zijn aanwijzingen dat het om een 31-jarige Fransman gaat met een Tunesische afkomst. De aanslag lijkt bewust te zijn gekozen op het feest van 14 juillet en de plaats, midden in het recreatiegebied in het zuiden van Frankrijk, lijkt evenmin toevallig gekozen. Ook vanuit Nederland reizen er veel vakantiegangers naar de populaire vakantiestreek aan de Middellandse Zeekust.

Er zijn in de achterliggende periode helaas diverse aanslagen geweest, zowel in Frankrijk als in andere landen. De landelijke Raad van Kerken heeft op die daden van terreur gereageerd met verklaringen en soms een bezoek en een bloemenlegging aan de ambassade. Op 18 september houdt de Raad van Kerken samen met onder meer Pax in het kader van de vredesweek een speciale vredeswandeling, waaraan iedereen kan deelnemen om het verlangen naar een vreedzame wereld te onderstrepen. Deze zogeheten ‘walk of peace’ wordt dit jaar in Enschede gehouden en staat in het teken van het streven naar vrede in Syrië en Irak. 

De Haagse Gemeenschap van Kerken houdt regelmatig samenkomsten op het vredesplein. Veertien dagen geleden nog was deze gewijd aan de slachtoffers van de aanslag in Istanbul. De kerkelijke koepelorganisatie schreef daarbij: ’Op deze wijze tonen de Haagse kerken hun betrokkenheid op deze afschuwelijke gebeurtenis die met alle kracht wordt veroordeeld. De verantwoordelijkheid dient gelegd te worden bij de daders. In iedere samenleving dient gebouwd te worden aan eenheid en verbondenheid tussen bevolkingsgroepen. Daar waar haat en verdeeldheid regeren, krijgen kwade machten de kans om mensen tot dergelijke daden te bewegen. We bidden om Gods heilige Geest die de mensenharten om kan buigen tot verzoening en vrede’.

De Nederlandse Bisschoppenconferentie heeft in een persverklaring gemeld met afschuw kennis te hebben genomen van de aanslag in Nice. De bisschoppen bidden voor de doden en gewonden bij deze aanslag, voor hun familie en vrienden. Ook bidden zij voor de Franse samenleving en de wereldwijde gemeenschap, die op meerdere plaatsen te lijden heeft onder aanslagen. Ze zeggen onder meer, ‘dat respect voor ieder mensenleven en verlangen naar vrede en veiligheid de aanzet blijven tot solidariteit en dialoog, ondanks angst en verontwaardiging’.

René de Reuver, de nieuwe scriba van de Protestantse Kerk in Nederland, schreef een gebed naar aanleiding van de ontwikkelingen, onder de oproep: ‘Bid voor Nice’: Ontferm U over allen die bang zijn en het liefst uit deze harde wereld zouden vluchten’. 

Heer, uit de diepte van verbijstering en verslagenheid roep ik tot U.

Opnieuw hebben blinde haat en niets en niemand ontziende wraak dood en verderf gezaaid in het leven van velen.

Weer een aanslag. 
Na Parijs, Bagdad, Istanbul, Brussel 
en al die andere plaatsen wereldwijd waar mensen het leven lieten door aanslagen
nu in Nice.
Deze keer op de avond van een feestdag.

Uit de diepte roep ik tot U.
Heer, zie naar ons om. 
Wij zijn bang. 
Haat, woede en wraak verwoesten zoveel.

Luister, God, naar mijn gebed, 
verberg U niet als ik om hulp smeek.’*

Ontferm U over allen die rouwen om geliefden. 
Ontferm U over alle gewonden die vrezen en vechten voor hun leven.
Ontferm U over allen die leven vol wrok en haat. 
Ontferm U over allen die bang zijn en het liefst uit deze harde wereld zouden vluchten. 

Die verzuchten: 
‘Mijn hart krimpt in mijn binnenste, 
doodsangst heeft mij bevangen, vrees en beven grijpen mij aan, 
ik huiver over heel mijn lichaam. 
Had ik maar vleugels als een duif,
ik zou opvliegen en neerstrijken, 
ver, ver weg zou ik vluchten, overnachten in de woestijn, 
haastig beschutting zoeken
tegen de vlagen van de stormwind.’  

Geef dat angst en haat ons hart niet vullen en ons uit elk-ander drijven. 

Heer, ontferm U!