Pastoor Joke Kolkman in Flessenpost

Pastoor Rudolf gaat, pastoor Joke treedt aan…

Per 1 juni is pastoor Joke Kolkman in functie voor OK kerk

Pastoor Rudolf gaat, pastoor Joke treedt aan…

Deze week neemt pastoor Rudolf Scheltinga afscheid van de oud- katholieke parochie in Egmond. Ook in de “Flessenpost” is aandacht besteed aan zijn vertrek na meer dan tien jaar in Egmond actief te zijn geweest.

Aan de andere kant van het land, om precies te zijn in Arnhem, staan de verhuisdozen klaar van uw nieuwe pastoor: Joke Kolkman. Op dit moment nog voor velen een onbekende, vandaar dat ik de vrijheid neem alvast iets over mezelf te vertellen.

Ik ben geboren en getogen in Holten, een echt toeristenplaatsje aan de voet van de Holterberg. U begrijpt: vakantiegangers zijn voor mij geen onbekend verschijnsel. Na de middelbare school ben ik theologie gaan studeren in Kampen, inderdaad in het gereformeerde bolwerk van die tijd. Het waren prachtige jaren waarin ik veel heb geleerd en niet alleen uit de boeken.

Mijn eerste standplaats was Surhuisterveen, een prachtig dorp in Friesland waar ik Fries heb leren verstaan, als de mensen tenminste niet te snel praten. Vervolgens kwam ik terecht in Bergschenhoek, een dorp tussen Rotterdam en Zoetermeer. In Bergschenhoek ontmoette ik Herman Toorman, met hem ben ik nu ruim 26 jaar getrouwd en we hebben samen twee kinderen: Inge van bijna 22 en Bart- Jan van bijna 20.

In 2004 ontdekte ik de Oud- Katholieke Kerk en in 2007 hebben we samen de overstap gemaakt van de Protestantse kerk naar de Oud- Katholieke Kerk. Op dat moment werkte ik als geestelijke verzorging in een instelling voor mensen met een verstandelijke beperking. Dat waren hele mooie jaren, tussen het verdriet dat ik tegenkwam in de instelling was er ook ongelooflijk veel plezier.

In 2012 ben ik diaken gewijd, en vertrok ik naar mijn eerste parochie Arnhem. De priesterwijding volgde een half jaar later. Bijna negen jaar werk ik nu in Arnhem. Ik had wel eens aangegeven bij de bisschoppen dat een volgende plek prima zou zijn. Niet omdat Arnhem niet bevalt, maar omdat het goed is voor de parochie en voor de pastoor dat er nieuwe uitdagingen komen. Toch kwam de vraag of ik naar Egmond wilde gaan, voor mij onverwacht. Een ander bisdom, een nieuw gedeelte van het land en een onbekende parochie. Het kostte even tijd om aan de gedachte te wennen, toen heb ik van harte “ja” gezegd op de vraag om deze verantwoordelijkheid op me te nemen. Ik denk en hoop dat ik iets kan betekenen voor de parochie in Egmond, voor de mensen en voor het dorp.

En daar gaat het dan om: Kan ik van betekenis zijn? Als je zo verhuisdozen inpakt, komt er heel wat weer langs uit het ver of minder ver verleden. Zo kwam ik een tekstje tegen van iemand uit de instelling waar ik toen werkte:
Als iemand verdrietig is
kaartje sturen of brief schrijven
bij zitten, troosten
Als iemand blij is
ben ik ook blij.

Deze woorden troffen mij opnieuw: heel simpel, maar tegelijk een prachtige opdracht om elkaar ter wille van de mensen en in Gods Naam nabij te zijn. Tot binnenkort, de 23e juni staat de verhuiswagen in de Voorstraat.

Joke Kolkman

LINK naar Flessenpost